.

مختصری از زندگانی امام محمد تقی علیه السلام
نام: محمّد
لقب: جواد، التقی
کنیه: ابو جعفر
نام پدر: علی
نام مادر: خیزران
روز ولادت(ه ق): 10 رجب سال 195 ه ق
مکان ولادت: مدینه-عربستان سعودی
مدت امامت(ه ق): 17 سال
مدت عمر(ه ق): 25 سال
روز شهادت(ه ق): 30 ذیقعده سال 220 ه ق
فرمانروایان زمان: معتصم
قاتل: معتصم
محل دفن: کاظمین - عراق
فرزند پسر: 4
فرزند دختر: 7

ولادت
نهمین امام شیعیان نام مبارکش محمد است و القاب و کنیه‌های فراوانی دارد؛ مشهورترین لقبش جواد و هادی است و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر.
امام جواد علیه السلام در 10 ماه رجب سال 195 هجری قمری در مدینه چشم به دنیا گشود. پیشگویی ولادت آن امام از زبان پدر بزرگوارش چندین بار مطرح شده بود. ولادت امام جواد همچون ولادت سایر ائمه معصومین علیهم السلام با ویژگی‌های مخصوصی همراه بوده است. مادر بزرگوار امام جواد علیه السلام خیزران نام دارد؛ زنی از خاندان ماریه قبطیّه یکی از همسران رسول خدا صلی الله علیه و آله.

دوران امامت امام محمد تقی (ع)
دوران کودکی امام جواد علیه السلام از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است. با شهادت امام رضا علیه السلام و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم‌ سن‌ و‌ سالی امام جواد جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا علیه السلام و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبهه‌ها پاسخ گفتند.
اگر چه امام جواد علیه السلام نسبت به سایر امامان در سن بسیار کمی به امامت رسید، اما دوران هفده ساله‌ی امامت او، دورانی نسبتاً طولانی و پر حادثه است.

جایگاه امام نزد خدا
امام جواد علیه السلام به دلیل قابلیت و لیاقت و بهره‌مندی از موهبت الهی از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند، پیامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کسانی که بهره‌ای از شناخت امام دارند برخوردار است. اگر چه دشمنان دین و حاکمان معاصر امامان معصوم علیهم السلام همواره در مقام توطئه و سرکوب و تحقیر آنان بوده اند، اما حقانیت و صداقت و نورانیت امامان شیعه پیوسته نقشه‌های دشمنان را خنثی و بی‌تأثیر می‌ساخته است و در برخی موارد، حتی دشمنان تحت تاثیر وجود پر برکت آنان قرار می‌گرفته‌اند.

ازدواج امام محمد تقی (ع)
امام جواد علیه السلام نیز با هوشمندی و درایت مخصوص‌به‌خود، در برخورد با حاکم ستمگر عباسی، مامون ، که قاتل پدرش امام رضا علیه السلام بود به گونه‌ای عمل نمود که مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب او برای ازدواج با دخترش ((ام فضل (لبابه)|ام فضل ))می‌دید.
در دوران زندگی مشترک امام جواد علیه السلام با ام فضل (تا هنگام شهادت) حوادث گوناگونی اتفاق افتاده است.

دوران امامت تا شهادت
همسر دیگر امام جواد علیه السلام، سمانه مغربیه نام دارد که مادر امام هادی علیه السلام است. امام جواد علیه السلام همچون امامان دیگر با بهره‌مندی از علوم و معارف ناب توحیدی و دریافت حقایق از عوالم بالا در صحنه‌های مختلف، گوشه‌هایی از اقیانوس نامتناهی علم و حکمت خویش را در زندگی سراسر رحمت خویش به نمایش گذاشته است.
دفتر زندگی امام همانند سایر ائمه معصوم علیهم السلام آکنده است از برگ‌هایی زرین از مکارم اخلاق ، مناقب و معجزات ، استجابت دعاها ، ارتباط متواضعانه، صمیمانه و همدردی با اصحاب و یاران است.

زندگی پربرکت امام جواد با نقشه معتصم ،حاکم ستمگر عباسی، و دخالت مستقیم ام فضل همسر آن حضرت پایان یافت. آن حضرت در تاریخ 220 هجری قمری به شهادت رسید و در کنار قبر جدّ بزرگوارش حضرت امام موسی کاظم در کاظمین به خاک سپرده شد.
سخنان به ‌یادگار مانده از حضرت جواد علیه السلام در موضوعات مختلف هر یک به‌ صورت مشعلی فروزان تا ابدیّت فراسوی راه انسانها می‌درخشد و در بزرگراه کمال و سعادت، حق را روشنی می بخشد. سخنان آن حضرت درباره جد گرامی‌اش ،رسول خدا صلی الله علیه و آله، و مادرش، حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام، و پدرش حضرت رضا علیه السلام نشانگر محبت و علاقه عمیق آن حضرت به این بزرگان می باشد.

منبع : daneshnameh.roshd.ir

aviny.com

شعر ولادت امام محمد تقی (ع)

همین بس است که دردانه ی پدر بودی
دوام نسل پدر بودی و پسر بودی

درخت نخل ولایت فقط تو را کم داشت
برای نخل ولا  بهترین ثمر بود

اگر چه در پر قوی رضا بزرگ شدی
زبانزد همگان در دل و جگر بودی

خدا به نام شما زد جواد بودن را
ز هر که هست به مادر شبیه تر بودی

خدا نخواست فدایی مادرت بشوی
که حکمت است پس هر نبود و هر بودی

برای دین به جوانیت اکتفا کردی
تمام عمر کمت در دل خطر بودی

خدا مگر که بداند چه محشری می شد
به عمر نوح اگر منشاء اثر بودی

مسیر باد به امر تو شد جنوب-شمال
مدینه تا به خراسان که در سفر بودی

اگر چه تلخ تر از زهر بود دور و برت
به نام خویش به کام همه شکر بودی

به  کوری همه ی چشمهای شور عرب
همین بس است که دردانه ی پدر بودی
شاعر: مظاهر کثیری نژاد

اشعار ولادت امام جواد (ع)

سر زد خورشید عشق از افق امامت
خوردش مهر تکمیل به خونه ی کرامت
از یمن میلادش دنیا شده قیامت

اومده یکی یک دونه/ لبای رضا خندونه
لالایی براش می خونه/ گل بابا گندم گونه
شبی که رضا دلشاده       عالمی شده دلداده

عیدی امام هشتم     هرچی که دلش میخواده
یاجواد الائمه مددی یابن سلطان
قطره قطره شهد عسله که می ریزه

از گوشه لبهای دردونه ی عزیزه
بانویی که مریم در خونش کنیزه
چقده شبیه زهراست/ نور دوتا چشم باباست

سائلا کشیدن صف چون/ بریز و بپاشی برپاست
چه متینه و آرومه        مثل عمه جون معصومه
خلق و خوی حیدر داره   از تیغ نگاش معلومه
یاجواد الائمه مددی یابن سلطان

شعر ولادت امام جواد،شعر ولادت امام محمد تقی

امشب بهشت ارزو را باز کردند
سرى زاسرار مگو را باز کردند

خم خانه توحید را در برگشودند
از چهارده خم یک خم دیگر گشودند

مستان صافى دل که قدسى نام دارند
کوثر به جاى مى درون جام دارند

درجام مى رخسار جانانه بینند
خورشید را در حجره ریحانه بینند

در خانه شمس الضحى امشب قمر زاد
و ز چهارده خورشید خورشیدى دگر زاد

طاها رخى از دوده یاسین بر آمد
نخلى کهن را میوه شیرین بر آمد

امشب رضا، روح رضا در دست دارد
تصویرى از حسن خدا در دست دارد

یزدان رضا را ثانى موسى عطا کرد
بر پور موسى تالى عیسى عطا کرد

ماهى که شرم از چهر دارد آفتابش
گوید رضا بر مهد نازش ذکر خوابش

گهواره او شهپر روح الامین است
گهواره جنباش امام هشتمین است

دارد رضا در پیش رو تمثال احمد
سوم على بر دامنش سوم محمد

میلاد او امید اسلام است و انسان
میلاد او میلاد اسلام است و قرآن

نظم زمان بعد از رضا در پنجه اوست
مشکل گشاى کارها سرپنجه اوست

از روى او نور ولایت مى درخشید
در سایه اش مهر هدایت مى درخشید

در کودکى بر مسند عصمت بر آمد
انسان که از غار حرا پیغمبر آمد

یحیى بن اکثم مفتضح در بحث با او
جاى سخن بر کس نماند هست تا او

دریاى جودش تشنه بر ساحل بجوید
درگاه احسانش کف سائل بجوید

وقتى بر آید دست جود از استینش
گوهر فشاند در یسار و در یمینش

تنها نه او بر دوستان گوهر ببخشد
بر دشمن سر سخت خود هم زر ببخشد

خیر کثیر است و کرامت پیشه دارد
نخلى که در ژرفاى کوثر ریشه دارد

اى آفرینش را چراغ رهنمایى
سر تا بپار رحمت جود ابن الرضایى

اى کوثر دوم که مشهور است جودت
ظاهر تمام خیر و خوبى از وجودت

در این جهان و اینهمه لطف و کرامت
جودت قیامت مى کند روز قیامت

تفسیر جودت را توان در هل اتى یافت
تصویر مهرت را درون سینه ها یافت

چشم امامت روشن از رخسارت ماهت
عرش خدا روشنتر از تو امید است

اى آنکه نامت قفل غمها را کلید است
این ملت ازاده را بر تو امید است

لطفى که در عید تو کام دل بگیرند
لطفى که تا در کوى تو منزل بگیرند